Koesterverhalen
In het boek Tastbare troost lees je citaten uit koesterinterviews waarin we vroegen naar dierbare objecten, plaatsen, enz. We deden een oproep op de Instagrampagina van Koester je verhaal en uit de vele inzendingen interviewden en fotografeerden we 6 geïnteresseerden. Doorheen het boek vind je passages uit deze interviews. De volledige interviews met de bijhorende koesterfoto's kan je hieronder ontdekken.
Koesterverhaal van Claire
Zeven jaar geleden (op 23/10/16) is mijn papa gestorven. De tattoo die ik liet zetten gaat over de band tussen een dochter en haar vader. Ik koos voor een Keltisch teken.
Koesterverhaal van Helena
Ik heb 2 voorwerpen uitgekozen uit de 1000 voorwerpen die ik koester: een engelbewaardertje en een foto van onze magnolia voor de deur.
Koesterverhaal van Yasmine
Ik vond het al moeilijk om het konijntje weg te steken in mijn rugzak. Het klopte niet om het te verbergen. Het konijntje stond nog op zolder; ik ben nog maar net verhuisd.
Koesterverhaal van Herman
Mijn object is een klein, eenvoudig kruisje. Al 25 jaar heb ik het alle dagen bij mij. Hier liggen er nu een paar op tafel, maar het kan om het even wel kruisje zijn.
Koesterverhaal van Caroline
Mijn tattoo is een lemniscaat, liggend te zien als ik mijn arm open draai. Een verhaal over het leven met al haar bewegingen en mijn weg naar zelfliefde.
Koesterverhaal van Siska
Vanmorgen koos ik dit heel intuïtief als koestervoorwerp. Alsof het mij riep. Bij het vasthouden alleen al word ik instant blij en het dompelt me onder in (...).